my-fate

Miałam raz w życiu straszny okres. Chyba najgorszy ze wszystkich. Chodziłam wtedy jak nacpana, wciąż na tabletkach uspakajających i litrach kawy. Uwierzyłam ze jeśli przetrwałam tamto to przezyje już pewnie wszytko... Myliłam sie. Po tamym okresie pojawiły sie na moich dłoniach okropne, podłużne blizny.. Teraz wiem ze dołączą do nich kolejne. Ból fizyczny pozwala zapomniec o bólu psychicznym. I choć uznają mnie po takich wypowiedziach za wariatke ja wiem ze mam racje. Bo nie mam dla kogo żyć ...

Ja go kocham, on kocha inna. Siedze cichutko i nikomu nie mówie o tym co czuje... co dzień sprawia ze jakaś łza płynie po moim policzku. A mimo o trwam a moje serducho sie nie poddaje... Tak mi brakuje tych ramion które mnie tuliły gdy tego potrzebowałam, tego ciepła które mi kiedyś dawał... Tej nadziei że kiedyś bedzie mój. Ale powoli wszystko zgasło... Marze tylko o tym by o nim zapomnieć. Ale moje serducho sie nie poddaje ...